Μετά την απελευθέρωση και μέχρι το
1887 η Καρδίτσα ήταν Επαρχία του Νομού Τρικάλων. Από το 1887
μέχρι το 1891 ήταν έδρα νομού. Γίνεται πάλι επαρχία μέχρι το
1899 και εν συνεχεία πάλι νομός μέχρι το 1909. Από το 1910 μέχρι
το 1944 είναι επαρχία, και από τότε και στο εξής νομός.
Το 1883 η Επαρχία Καρδίτσας
διαιρέθηκε σε 13 δήμους, ως εξής: 1) Δήμος Καρδίτσας, με
πρωτεύουσα την Καρδίτσα, 2) Δήμος Αργιθέας, με πρωτεύουσα τα
Κουμπουριανά, 3) Δήμος Ιταμού, με πρωτεύουσα το Ζωγλόπι, 4)
Δήμος Γόμφων με πρωτεύουσα το Μουζάκι, 5) Δήμος Νεβροπόλεως με
πρωτεύουσα το Μεσενικόλα, 6) Δήμος Ιθώμης, με πρωτεύουσα το
Φανάρι, 7) Δήμος Ταμασίου, με πρωτεύουσα τη Δρανίστα, 8) Δήμος
Τιτανίου, με πρωτεύουσα τον Παλαμά, 9) Δήμος Κιερίου, με
πρωτεύουσα τους Σοφάδες, 10) Δήμος Σιλάνων με πρωτεύουσα την
Παραπράσταινα, 11) Δήμος Φύλλου, με πρωτεύουσα το Κουτσιαρί, 12)
Δήμος Καλλιφωνίου, με πρωτεύουσα το Καλλιφώνι, 13) Δήμος
Μενελάίδος, με πρωτεύουσα τη Ρεντίνα.
Κατά την απογραφή του 1881 η πόλη
της Καρδίτσας είχε 4.504 κατοίκους, ενώ ο Δήμος Καρδίτσας (πόλη
και γύρω χωριά) 10.297 κατοίκους.
Η Καρδίτσα ήταν καθαρά αγροτική
πόλη και τα προϊόντα που παρήγε ήταν δημητριακά, καπνός,
βαμβάκι, σουσάμι. Στα ημιορεινά είχε ανεπτυγμένη αμπελουργία και
στα ορεινά την αιγοτροφία. Στον κάμπο υπήρχε ανεπτυγμένη
προβατοτροφία και βοοτροφία. Η συγκοινωνία εντός και εκτός της
επαρχίας εκτελούνταν με πρωτόγονα μέσα (άμαξες, κάρα και ζώα),
μέχρι το 1884 που κατασκευάστηκε ο σιδηρόδρομος. Η πόλη της
Καρδίτσας απέκτησε υδραγωγείο το έτος 1901 και μεταφέρθηκε το
νερό από την Παπαράντζα στην πόλη. Το 1901 έγινε και το
Παυσίλυπο, καθώς και η κεντρική πλατεία.
Η εκπαίδευση μόλις μετά την
απελευθέρωση άρχισε να αναπτύσσεται. Το 1882 ιδρύθηκαν το 1ο
Δημοτικό Σχολείο, το Παρθεναγωγείο και το Ελληνικό Σχολείο. Το
1885 ιδρύθηκε το 2ο Δημ. Σχολείο, το 1888 το 3ο, το 1899 το 4ο,
το 1906 το 5ο, το 1921 το 6ο και στη συνέχεια τα υπόλοιπα. Το
1889 ιδρύθηκε στην Καρδίτσα και Γυμνάσιο.
Το κείμενο είναι
από το βιβλίο "Εγχειρίδιο Τοπικής Ιστορίας" των
συγγραφέων Γριβέλλα , Καραφύλλη ,
Μαγόπουλου
|