Το Αεροδρόμιο της Νεκρόπολης είναι
«το φάντασμα του βουνού».
Τα ʼγραφα είναι η καρδιά της
Αντίστασης και η Καρδίτσα το οικονομικό κέντρο που τροφοδοτεί
την Αντίσταση. Η Αντίσταση όμως χρειάζεται να επικοινωνεί με το
συμμαχικό στρατηγείο της Μέσης Ανατολής για τις ανάγκες του
πολέμου. Γι' αυτό, έπρεπε να κατασκευαστεί ένα πρόχειρο, αλλά
καλά προφυλαγμένο αεροδρόμιο. Το αεροδρόμιο αποφασίστηκε να
κατασκευαστεί στο οροπέδιο της Νευρόπολης, εκεί που σήμερα
βρίσκεται η τεχνητή Λίμνη «Νικολάου Πλαστήρα». Ο χώρος του
αεροδρομίου βρισκόταν σε υψόμετρο 800 μέτρων και σε απόσταση 25
χλμ. από την Καρδίτσα.
Το αεροδρόμιο κατασκευάστηκε στη
διάρκεια του καλοκαιριού του 1943 από τους μηχανικούς Σαμουηλίδη,
Κουβαρετάκη και Βλάχο. Στη διαμόρφωση του χώρου βοήθησαν οι
κάτοικοι των γύρω χωριών και οι αντάρτες. Την επίβλεψη του έργου
είχε ο ʼγγλος λοχαγός Ντένις. Το πρώτο συμμαχικό Αεροπλάνο
προσγειώθηκε σ' αυτό στις 9 Αυγούστου 1943. Από τότε πολλά
συμμαχικά αεροπλάνα χρησιμοποίησαν το αεροδρόμιο της Νευρόπολης
κατά τη διάρκεια του πολέμου, μεταφέροντας υλικά και ανθρώπους.
Οι Γερμανοί με συνεχείς περιπολίες
και πτήσεις των αεροπλάνων τους έκαναν μεγάλες προσπάθειες, για
να το ανακαλύψουν, αλλά αυτό στάθηκε αδύνατο, γιατί το
αεροδρόμιο ήταν καλά καμουφλαρισμένο. Για αντίποινα όμως έκαψαν
τα χωριά της Νευρόπολης Βουνέσι, Μεσενικόλα, Μπεζούλα και άλλα.
Η προσγείωση και απογείωση των
αεροπλάνων γινόταν πάντα νύχτα, και ο αεροδιάδρομος φωτιζόταν με
λάμπες θυέλλης, οι οποίες άναβαν, μονάχα όταν το συμμαχικό
αεροπλάνο ειδοποιούσε με τον ασύρματο ότι πλησιάζει στο
Αεροδρόμιο. Την ημέρα ο διάδρομος προσγείωσης γινόταν... δάσος!
Το τμήμα των ανταρτών που ήταν επιφορτισμένο με τη φύλαξη του
Αεροδρομίου έκοβε δέντρα από το γειτονικό δάσος και τα ...
φύτευε στον Αεροδιάδρομο. Τοποθετούσαν επίσης κατά διαστήματα
κάρα, φορτωμένα με σανό, τα οποία έμοιαζαν από ψηλά με θημωνιές.
Μ' αυτό τον τρόπο, εξαπατούσαν τα εχθρικά αεροπλάνα.
Φυσικά, τη νύχτα όλα τα εμπόδια
απομακρύνονταν και ο αεροδιάδρομος καθάριζε. Το αντάρτικο
αεροδρόμιο της Νευρόπολης λειτούργησε ως το τέλος του πολέμου
και συνέβαλε σημαντικά στη νίκη των συμμαχικών δυνάμεων.
Το κείμενο είναι
από το βιβλίο "Εγχειρίδιο Τοπικής Ιστορίας" των
συγγραφέων Γριβέλλα , Καραφύλλη ,
Μαγόπουλου
|